Noord Ooster Wind (deel 2)

Mijn radioverhaal (deel 2) – In Veendam kwamen we in de Groningenlaan te wonen. Het waren de eerste huizen in het nog aan te leggen plan Sorghvliet..

Als je achter ons huis stond keek je destijds in 1973 dwars over de weilanden richting de Sorghvlietlaan. Op de zolder kreeg ik mijn slaapkamer met lekker veel ruimte. Mijn ouders besloten dat jaar een nieuwe radio aan te schaffen en ik kreeg de ‘oude’ buizenontvanger van hun tot mijn beschikking (van het merk Telefunken). Ik kan mij nog herinneren dat er in de eindtrap 2x een EL84 lamp stond te gloeien, goed voor 10 watt ‘warm’ buizengeluid uit de speakers. Al snel sloot ik vriendschap met de buurjongen die net als ik onlangs in Veendam was komen te wonen. Stiekem klauterden we op een dag het dak op om een koperdraadje te spannen tussen de schoorstenen. Dit koperdraadje was onze ontvangstantenne voor de middengolf. Wat een AM ontvangst hadden we toen!
 
Door het veelvuldig draaien over de AM band op zoek naar Radio Veronica, radio Noordzee en later radio Caroline en Atlantis kwam ik ook in aanraking met radiostations die vreemde Hollandse muziek uitzonden.  Het bleken landpiraten te zijn.  Deze geheime zenders deden mijn hart overslaan. De muziek vond ik eerst helemaal niks maar later kon ik het wel waarderen.  Je hoorde muziek die je toen nergens anders kon horen en ik werd er vrolijk van. Swingende (polka)klanken van Frankie Yankovic tot raar klinkende Hollandse muziek van bijvoorbeeld Duo Onbekend, Jan en Zwaantje of Johnny Jordaan. De radioamateurs (MG-etherpiraten) maakten diepe indruk op mij. Ze spraken over ‘hoe de ontvangst was van hun pierement’. En hoeveel ‘druk’ ze hadden op het ‘katteoog’ van de buizenontvanger. Ik snapte er werkelijk niets van. Vastbesloten om met deze ‘stoere’ kerels mee te gaan doen ging ik op zoek naar informatie over het bouwen van radiozenders. Ik denk dat ik toen de beste bezoeker van de bibliotheek ben geweest. Alle begrijpbare radioboeken heb ik wel gelezen.
 
Inmiddels brak de zomer van 1974 aan. Het was een mooie zomer met veel warme dagen. In gedachten zat ik op het Veronica schip. Hoe mooi zou het zijn om onder de grote zendmast, op het zendschip, over de zee te kijken richting het vasteland. In de wetenschap dat het sterke radiosignaal van Veronica 538 zich over heel Nederland verspreidde via die magische middengolf. Al spoedig moesten mijn vrolijke gedachten plaats maken voor een vreselijk bericht.  De zeezenders werden verplicht te stoppen op 31 augustus 1974. Deden ze dat niet dan werden de zeezenders het zwijgen opgelegd door de Nederlandse overheid. Ik besloot dag en nacht af te stemmen op Veronica en radio Noordzee en verwenste Hilversum 3 die in de lucht was gekomen om de populaire radiopiraten te doen vergeten. Hilversum 3 was te ontvangen via de FM band (die ging toen van 87 tot 105 MHz), maar ondanks de sublieme FM-geluidskwaliteit vond ik Hilversum helemaal niets. Zuilenradio met veel te veel regeltjes gemaakt door conservatieven, bah .. (wordt vervolgd)