Noord Ooster Wind (deel 3)

Mijn radioverhaal (deel 3) – 31 augustus 1974, ik zat in mijn zolderkamer, zal het nooit vergeten. De deur op slot. Mijn ouders kwamen er niet in..

De laatste momenten van een radiotijdperk wilde ik ongestoord gaan  genieten. De klok op het Veronica zendschip tikte verder. Duidelijk hoorbaar via de krachtige middengolfzender. Een brok in de keel van Rob Out, tranen van woede en verdriet.. En vlak voordat het 18.00 uur zou worden, ineens en totaal onverwacht, het volkslied.. het Wilhelmus! Dan, als allerlaatste de bekende filler: ve ro ni ca, Ve-ro-ni-ca, Veronica.. Tjoepp. Weg signaal. De zendkristal werd uit de zender getrokken. Ruis op 538 meter. Onwezenlijk luisterde ik naar iets wat er net nog was. Gelijktijdig wist ik dat dit nooit meer terug zou komen. Althans niet in de vorm zoals we het hadden meegemaakt. Het leven gaat verder, maar hier was een een tijdperk afgesloten en een mijlpaal gezet. Ik kan nog het geloei over de frequentie herinneren van sommige landpiraten die met hun middengolf zenders met hun draai condensatoren (VFO) aan het afstemmen waren (tunen). Misschien was het de woede over het verdwijnen van de zeezenders dat ik besloot piraat te worden. Eigenlijk weet ik dat niet meer zo goed, maar mijn besluit stond toen vast. Ik ga zelf radio maken.

In oktober 1974 werd ik 16 jaar. Ik vroeg geld voor mijn verjaardag. met dit geld in mijn portemonnee stapte ik op de fiets richting Hoogezand. Ik had gehoord dat hier een dumpzaak was onder de naam Hielkema. Daar kon je transformatoren en andere radiospullen kopen. Ik besloot zelf een middengolfzender te bouwen. Ook besloot ik een bezoekje af te leggen bij een middengolf piraat in Tynaarlo. Deze zender hoorde ik regelmatig plaatjes draaien en tijdens zijn programma gaf hij dan een postadres door. Ik besloot op onderzoek te gaan want ik had hulp nodig bij het bouwen van een 807 middengolfzender. Op een doordeweekse middag fietste ik in november richting de ‘Prins Carnaval’ in Tynaarlo. Ik heb er nooit spijt van gekregen. Ik kreeg een hartelijke ontvangst met versnaperingen om bij te komen van de lange (koude) fietstocht. Ook zag ik voor het eerst een middengolfzender van enorme proporties. Prins carnaval had een zender met wel 8 x een 807 in de eindtrap. Een middengolf antenne die wel 40 meter de lucht instak en een heuse gloso-modulator. Ook kreeg ik de technische hulp die ik zocht en eind 1974 had ik dan mijn eigen middengolfzendertje start klaar. Het enige wat ik (nog) niet had was een antenne en een goed werkend aarde netwerk.
 
Als 16 jarige jongen moest ik alles stiekem doen, mijn ouders wisten niet wat ik van plan was. Ik had mazzel want pa kwam in december met de mededeling dat we gingen verhuizen van de Groningenlaan naar de Drenthelaan in Veendam. Hier zag ik kansen om omgemerkt een antennedraad te spannen tussen de garage en de schoorsteen (zogenaamd ontvangstantenne) en een koperen draad de grond in te spuiten met behulp van de tuinslang. In het prille voorjaar van 1975 was de tuin af en niemand wist dat hier een aarde-netwerk was aangebracht voor een geheime middengolfzender. ( volgens mij ligt het er nu nog ;-)) Ik was klaar en mijn zendernaam was ook inmiddels bedacht. Dat kwam zo: Tijdens de tuinwerkzaamheden zag ik regelmatig een vogeltje in onze tuin en mijn oma (die eens op visite was) riep toen .. Ach, kijk eens een Braamsluiper..

Wordt vervolgd