De bevroren grond was hobbelig en je moest oppassen voor gladde boomstronken. Door die combinatie en het moeilijk begaanbare maïsveld met overal harde scherpe stronken was het extra oppassen, met weinig grip.
Volgens de deelnemers was het een prachtige cross met mist en rijp waar de zon doorheen probeerde te breken. Bij de finish zag je dus veel lachende gezichten.
[ingezonden]