Jeugdsoos de Boerderij in Onstwedde bestaat 50 jaar en dat mag je bijzonder noemen. In die 50 jaar heeft de ploeg nooit subsidie gekregen van gemeente of provincie. Alles wordt gedaan door vrijwilligers. Nu is het tijd voor een week lang feest.
Volgens vrijwilliger Laura Hauke typeert het de jeugdsoos om alles samen te willen doen. ‘Maar niet alleen ons als jeugdsoos, ik denk dat wij dat als dorp ook heel erg sterk hebben.’ Nu het 50-jarig bestaan wordt gevierd wordt er groots uitgepakt. Een week lang is het in de Dorpsstraat in Onstwedde feest met zelfs een festivalterrein naast de boerderij.
Tentoonstelling
In de boerderij zelf is op dit moment een tentoonstelling te zien van de laatste vijftig jaar. ‘Alle shirtjes die onze vrijwilligers in al die jaren hebben gedragen zijn hier te zien. Al zijn er ook een aantal verloren gegaan. We hebben al die shirts nu gecombineerd tot een jubileumshirt. Die is hier voor iedereen te koop zoals we ook petten en andere merchandise verkopen,’ zo laat Hauke trots zien.
Daarnaast zijn er vele foto’s te zien en oude prijslijsten. ‘En we hebben onze welkbekende muts in de tentoonstelling staan. Die kregen vrijwilligers vroeger als ze stopten.’ De jeugdsoos draait volledig op de vrijwilligers die tussen de 15 en 30 jaar oud zijn. Inmiddels zijn er al heel wat jeugdsoos baby’s geboren, maar dat is niet de mooiste herinnering na al die jaren. ‘Dat is toch wel de nazit met de vrijwilligers. Van verstoppertje spelen tot aan de bar zitten met een biertje en een droge worst. Het is allemaal fantastisch.’
Tijdens de week organiseert de jeugdsoos een fietsvierdaagse, bingo en pubquiz, maar er is ook feest met de foute party van Q-Music en Goud van Oud. Toch is het meest bijzondere voor Hauke de van het vroege tv-spel Ter Land ter Zee en in de Lucht overgenomen fiets ‘m erin. ‘Die baan hebben wij zelf helemaal gemaakt. Daar zijn we echt heel trots op. Ik denk dat het hele dorp er voor uitloopt donderdag.’
‘Goed wat saus dan glijden ze makkelijker naar binnen’
Als we vanuit de boerderij de tent in lopen stuiten we op de eetwedstrijd. Slechts drie deelnemers durven het aan om zoveel mogelijk frikandellen naar binnen te schrokken in dertig minuten tijd. ‘Op het laatste moment is er nog iemand afgehaakt. ‘Die durfde niet meer,’ vertelt Hauke. De deelnemers zelf hebben er alle vertrouwen in. Jesse Hilgenga en Luuk Meinders gaan beiden voor tien frikandellen. ‘Gewoon rustig eten met goed wat saus dan glijden ze makkelijk naar binnen.’
Abush de Roo heeft een hele andere tactiek. Binnen tien minuten heeft hij er al negen vleesstaven naar binnen gewerkt, maar of ze daar ook blijven zitten is de vraag. ‘Ze zijn nu ook niet lekker meer. Ik neem nu even pauze en wacht even wat de concurrentie doet.’ Jesse haakt al snel af, maar langzaam komt Luuk dichterbij en als hij vier minuten voor het einde net als Abush op tien frikandellen zit begint het publiek de jongens op te jutten. Waar Luuk er florissant bij zit lijkt Abush elk moment over zijn nek te kunnen gaan. Toch weet hij ook frikandel nummer elf nog naar binnen te schuiven.
‘Ast omhoog komt, gewoon deursloeken en de mond dichthollen’
Daarmee is hij de winnaar, althans als hij het nog een kwartier volhoud om ze alle elf binnen te houden. ‘Dit is misschien wel het moeilijkste van deze wedstrijd.’ Terwijl Jesse al weer een biertje wegdrinkt heeft Abush het zwaar. Bemoedigende woorden van zijn moeder helpen hem er doorheen. Een toeschouwer heeft wijze woorden voor de jongen. ‘Ast omhoog komt, gewoon deursloeken en de mond dichthollen.’
De woorden helpen schijnbaar want Abush krijgt het voor elkaar, maar wel gevolgd door een sprintje naar buiten om het alsnog er allemaal uit te gooien. ‘Ik denk dat ik morgen wel weer zin heb in een frikandel.’ En de 100 euro die hij wint met de elf frikandellen? ‘Sinds kort ben ik vrijwilliger dus die gaat terug de vereniging in.’ Het illustreert de kracht van de jeugdsoos.
Luister online
