Operazangeres Annemarie Kremer ging van Veenkoloniën naar wereldtop, maar is nooit haar afkomst vergeten

REGIO – Operazangeres Annemarie Kremer mag zich na een gelauwerde carrière een wereldberoemde artiest noemen. Ze zag alle uithoeken van de wereld, maar vergat nooit haar wortels in de Veenkoloniën. Ze werd geboren in Emmer-Compascuum, groeide op in Ter Apel en ontdekte in Theater Geert Teis haar ware talent.

Het is eind februari wanneer Kremer mag optreden op vertrouwde grond: het Atlas Theater in Emmen, op een steenworp afstand van haar geboortedorp. Met de Nederlandse Reisopera tourt ze door eigen land met de voorstelling Ariadne auf Naxos van Richard Strauss, waarin ze de hoofdrol vertolkt.

‘Ik zing Ariadne, maar elk personage in dit stuk heeft twee rollen’, vertelt ze in haar kleedkamer, vlak voor de voorstelling. ‘Voor de pauze zie je de zogenaamde ‘voorbereiding’ van de opera. Dan zie je de personages achter de coulissen, ze zijn nog niet klaar en lopen nog met krulspelden in. Na de pauze voeren ze de werkelijke opera op. Het is dus eigenlijk een opera in een opera.’

(Verhaal gaat verder onder de video)

Dan wordt ze geroepen; de hoofdrolspeelster van de avond moet de grime in. Lopend door de gangen van het Atlas Theater hoor je achter iedere deur gezang opklinken. En het is opera, dus de zang is op vol volume. Kremer neemt plaats voor de spiegel omgetoverd te worden van Annemarie naar Ariadne. Ondertussen haalt ze herinneringen op aan de regio.

‘Emmen, ik heb hier nog een jaar op de pabo gezeten’, vertelt ze. ‘Wel leuk om hier weer te zijn. Ik kom mensen tegen die ik twintig jaar niet heb gezien.’

Pianoles van meneer De Bruin

Door haar drukke carrière vergeet Kremer soms dat ze het niveau van wereldster heeft bereikt. Voor haar werk zag ze alle uithoeken van de wereld: van Zuid-Amerika tot China en de Verenigde Staten. Zelf woont ze in Zuid-Frankrijk en reist in de huidige tournee met een camper, samen met haar man en hondje, door Nederland. Maar ondanks haar internationale status is ze nooit vergeten waar ze vandaan komt. Als klein meisje in Ter Apel droomde ze er namelijk al van om iets met muziek te doen.

Haar doel? Naar het conservatorium om pianist te worden. ‘Ik had al pianoles in Emmen, van meneer De Bruin’, zegt Kremer met een glimlach. Maar naast piano was zang ook nooit ver weg. ‘Ik zong in een gospelgroep, zat in een bandje en schreef kleine musicals. Alle gelegenheden om te zingen pakte ik aan.’

‘Lifechanging’ in Geert Teis

Een levensveranderend moment kwam op haar zeventiende, toen haar moeder haar en haar zus vroeg om mee te gaan naar de operettevereniging in Theater Geert Teis. ‘Wij dachten: opera, operette… dat weten we niet. Maar omdat zij het zo graag wilde, zijn we meegegaan.’ Dat bleek een verstandige keuze, want al snel werd aan de gezusters Kremer gevraagd om mee te zingen. Een life-changing moment, noemt ze het nu, ruim drie decennia later. ‘Ik begon te zingen, omringd door die vrouwen die op klassieke wijze zongen. En ineens kwam er een klassieke natuurstem uit mijn lichaam naar boven. Dat was een ongelofelijke ervaring, een ongelofelijk gevoel.’

Een dag na de voorstelling in Emmen is Kremer terug in Theater Geert Teis. Ze heeft met haar camper overnacht op de parkeerplaats in het centrum van Stadskanaal. ‘Wat leuk om hier nu weer te zijn, waar het allemaal begon’, zegt ze wanneer ze plaatsneemt in de foyer.

‘Weg met dat minderwaardigheidscomplex’

Door haar eigen ervaringen met Theater Geert Teis en de talenten die ze nu wegwijs maakt in het vak, weet Kremer maar al te goed hoe belangrijk een lokaal theater kan zijn. ‘De bijdrage die het levert aan de ontwikkeling van lokaal talent is enorm. Mijn leven is door dit theater en de operettevereniging die hier optrad enorm beïnvloed. En dat geldt voor veel mensen uit deze regio. Die ontplooiing kunnen krijgen, dat is belangrijk.’

Het belang van Theater Geert Teis koesteren; dat drukt Kremer iedereen op het hart. Bovendien vindt ze dat inwoners van de Veenkoloniën best trotser mogen zijn op wat ze hebben. ‘De mentaliteit is hier vaak: steek je kop niet boven het maaiveld uit. Dat zit ook nog steeds een beetje in mij, omdat ik nog altijd die nuchtere Noorderling ben.’ Maar juist daar moet je je volgens haar niet door laten tegenhouden. ‘Dat minderwaardigheidscomplex moet eraf. Het is hier zo mooi, je hebt hier zoveel om trots op te zijn. Laat dat zien.’

Ondanks dat Kremer nu in Zuid-Frankrijk woont en de wereld over reist, hoopt ze haar binding met de Veenkoloniën te behouden en misschien zelfs te versterken. Wanneer ze opmerkt dat er naast het theater een kunstenschool zit, krijgt ze meteen een idee. ‘Misschien leuk als ik een keer terugkom en een masterclass geef. Dat wil ik graag doen.’

De audiopremière van Ariadne auf Naxos, waarin Kremer de hoofdrol speelt, is zaterdagavond vanaf 19.00 uur te beluisteren via NPO Radio 4.