VALTHERMOND – Twee jaar geleden maakte Wim Reckers uit Valthermond de reis van zijn leven. Drie maanden lang fietste hij dwars door een van de grootste landen ter wereld: de Verenigde Staten. Over zijn bijzondere ervaringen schreef hij het boek ‘Niemandsland’ dat binnenkort verschijnt. 

In drie maanden tijd een afstand afleggen van 6300 kilometer. En dat in je eentje, op de fiets. Voor de een klinkt het als een regelrechte nachtmerrie, de ander kan niet wachten om aan een dergelijk avontuur te beginnen. Reckers verging het net zo. Met de fietsreis ging een langgekoesterde wens in vervulling. ‘Ik had al heel lang een fascinatie voor Amerika’, vertelt Renkers in het RTV1 programma 1 Op Vrijdag. ‘Het is het meest bekende en tegelijkertijd het meest onbekende land dat er is. Aan de ene kant praten we er heel veel over, maar aan de andere kant is het een ongelofelijk ondoorgrondelijke samenleving. Je kijkt er echt je ogen uit.’ 

(Tekst gaat verder onder video)

Ontdekkingstocht

Reckers’ voorliefde voor Amerika ontstond tijdens een van zijn vorige reizen naar het land. Voor zijn werk als hoofdredacteur van de straatkrant ‘De Riepe’ vloog Reckers destijds naar de daklozenopvang in New York. Daar trof hij, geheel tegen zijn verwachting in, een goed verzorgde man aan. De Amerikaan had een keurig geschoren gezicht en droeg een net pak. Niets aan zijn voorkomen verraadde dat hij op dat moment dakloos was. ‘Toen hij vertelde dat hij van het ene op het andere moment zijn huurwoning was kwijtgeraakt, stond ik met open mond te kijken’, vertelt Reckers. ‘Op dat moment vraag je je alleen maar af hoe zoiets mogelijk is.’ 

Reckers was vastberaden om meer te leren over het land dat hem zo fascineerde. Er was maar één manier om daarachter te komen. ‘Ik zou langzaam door het land moeten reizen’, vertelt Reckers. De fiets was voor hem de meest logische keuze. ‘Op de fiets merk je dat mensen je gemakkelijk benaderen. Daarnaast ben je, omdat je alleen bent, ook genoodzaakt om contact te zoeken met anderen. Ook ging lopen me gewoon net iets te langzaam’, geeft hij lachend toe. 

‘Je kon een omelet op mijn hoofd bakken’ 

Een ontdekkingstocht werd het zeker. Naast de onvermijdelijke cultuurshock werd Reckers regelmatig geconfronteerd met de alles overheersende autocultuur in Amerika die weinig ruimte overlaat voor de fietser. ‘Auto’s zijn niet gewend aan fietsers daar’, legt hij uit. Zo werd hij een aantal keer bijna van zijn sokken gereden. ‘Iedereen heeft haast en ze zijn liever gisteren nog op hun bestemming dan vandaag. Ik leerde al snel dat ik op tijd moest stoppen voordat ik door auto’s werd afgesneden.’ Ook het weer speelde een grote rol in Reckers avonturen. Zo kwam hij in aanraking met een hittegolf waarbij het kwik langer dan een week boven de 40 graden steeg. ‘Je kon een omelet op mijn hoofd bakken.’ 

Verhalenvertellers

Reckers ontmoette tijdens zijn reis talloze Amerikanen die graag het gesprek met hem aangingen. ‘Meestal begon zo’n gesprek met een praatje over het weer of over mijn fiets, maar na een paar minuten bespraken we al serieuze politieke onderwerpen, zoals Trump of abortus. Uiteindelijk stortten mensen hun hele hart bij me uit.’ Het stereotype van de oppervlakkige Amerikaan schiet in Reckers beleving dan ook vreselijk te kort. ‘Ik heb heel veel mensen ontmoet die bij wijze van spreken hun pincode aan me zouden toevertrouwen.’ 

Fly over country

Tijdens zijn reis fietste de Valthermonder van de oostkust naar de westkust en doorkruiste hij de zogenaamde ‘Fly Over Country’. Gebieden waar je letterlijk overheen vliegt als je tussen de twee meest bevolkte kustgebieden in het oosten en het westen van het land reist. Volgens Reckers wordt er door de bewoners uit deze kustgebieden op een ietwat neerbuigende manier naar het binnenland gekeken. ‘Er werd mij verteld dat er in dat ‘tussengebied’ niks te halen viel en dat je er maar overheen moet vliegen. Complete onzin volgens Reckers. ‘De mensen die daar wonen hebben ook een eigen verhaal en blijkbaar wilden ze dat verhaal heel graag aan mij kwijt.’ zegt hij met een lach. ‘Het maakt niet uit of ik in een kroeg stond of bij een supermarkt, mensen kwamen zo op me af.’ 

Niemandsland

Met meer dan 6300 km in de benen en ontelbaar veel aangrijpende herinneringen op zak had Reckers aan het einde van zijn reis meer dan genoeg materiaal om een boek mee te vullen. En dat is precies wat er gebeurde. ‘Toen ik in 2022 vertrok was ik helemaal niet van plan om iets te gaan schrijven, maar na het voeren van zoveel bijzondere gesprekken dacht ik: hier moet ik iets mee gaan doen, dit moet ik gaan noteren.’ 

De verhalen die Reckers tijdens zijn reis ontdekte, inspireerden hem tot het schrijven van zijn boek ‘Niemandsland’, een verwijzing naar de wildernis en de totale leegte die hij in het midden van Amerika ontdekte. ‘Voor Nederlandse begrippen is die leegte ondenkbaar. Ik betrapte mezelf er soms op dat ik naar beneden keek en dacht: ik kom helemaal niet vooruit. Het landschap om me heen bleef maar hetzelfde. Het was net alsof ik niet vooruit kwam.’ 

Wanneer ‘Niemandsland’ uit wordt gebracht is nog even afwachten. Geïnteresseerden kunnen contact met Reckers opnemen om zich op de wachtlijst te laten plaatsen. 

VALTHERMOND – De nieuwe buurtkamer in MFA ‘t Brughuus in Valthermond werd woensdagochtend officieel geopend. Valthermond treedt met de komst van de nieuwe buurtkamer in de voetsporen van Nieuw-Buinen, waar vorig jaar de eerste buurtkamer van Borger-Odoorn haar deuren opende.

De kernwaarden van de buurtkamer zijn simpel: laagdrempelig, betrokken en oplossingsgericht. Met de komst van de nieuwe buurtkamer hoopt de gemeente Borger-Odoorn een locatie aan te bieden waar inwoners uit Valthermond en omstreken kunnen binnenlopen met vragen over wonen, welzijn, zorg en meer. 

De buurtkamer biedt op deze manier een luisterend oor aan iedereen die het nodig heeft en helpt bij de meest uiteenlopende onderwerpen. Denk bijvoorbeeld aan het oplossen van een burenruzie, vragen beantwoorden over de afvalscheiding of hulp bieden bij het invullen van formulieren – in de buurtkamer lossen medewerkers en bewoners het samen op. 

Samen sterk 

Het initiatief van de buurtkamer is het resultaat van de nauwe samenwerking tussen Stichting Sociale Teams Borger-Odoorn, Woonservice, Lefier, welzijnsorganisatie Andes en de gemeente Borger-Odoorn. Tijdens de opening zet Janny Blom, coördinator van de buurtkamer, de samenwerkende organisaties in het zonnetje. Verschillende medewerkers delen de eerste ervaringen die ze hebben opgedaan in de buurtkamer. Ze zijn het erover eens dat de buurtkamer een meerwaarde is voor Valthermond. ‘Het is belangrijk dat mensen ons nu weten te vinden.’ zegt een van de medewerkers. Een ander vult aan: ‘Als buurtkamer kunnen we de oren en ogen van een gebied zijn en dat is echt een meerwaarde voor iedereen. Door te weten wat er speelt kunnen we veel gerichter helpen.’ 

Wethouder Ankie van Tongeren sluit zich hierbij aan en benadrukt de kracht van de partijen die in de buurtkamer aan het werk zijn. ‘Een locatie is slechts een middel. Het gaat uiteindelijk om de gezichten die de bewoners hier aantreffen. Het team dat hier nu staat maakt, samen met de bewoners, de buurtkamer tot wat het is.’

(De tekst gaat verder onder de afbeelding)

Nieuw-Buinen 2.0?

Of de nieuwe buurtkamer in Valthermond een even groot succes gaat worden als de buurtkamer in Nieuw-Buinen moet nog blijken. Volgens Van Tongeren doet dat er ook niet echt toe. ‘Op dit moment is de aanloop nog niet heel groot. Maar dat is niet erg. Het gaat wat mij betreft om de kwaliteit van de hulp en de gesprekken die we hier aanbieden. We willen onze inwoners op een laagdrempelige manier verder helpen zodat we uiteindelijk samen de gemeente een stukje mooier kunnen maken.’