BORGER – De voorbereidingen zijn in volle gang. Vrijwilligers zwoegen met schroeven, moeren en drukken de ene na de andere stalen pijp in de grond. Aan het einde van de dag moet er, op het nu nog kale weiland, een groot podium staan waar zaterdagavond de ene na de andere topartiest het podium betreedt.
“Jannes, Snollebollekes, Frans Bauer en Henk Wijngaard”, glundert Eddie Mensink. “A’j niet komt, mis ie gewoon wat”, vult hij aan.
Het festival kent zijn roots in het Overijsselse Lemelerveld, maar na één jaar week het uit naar Borger. Daar verblijft het gebeuren inmiddels negentien jaar. Inmiddels niet meer weg te denken in de Drentse festivalkalender. “Mensen zijn ermee opgegroeid, en kunnen er niet meer omheen. Eén groot familiefeest, echt fantastisch om te zien.”
Collega’s zijn familieleden
Niet alleen voor het publiek, ook voor de mensen achter de schermen is het speciaal om aan het festival te werken. “Collega’s voelen als familieleden aan. We organiseren dit feest zo’n zeven keer per jaar op verschillende plekken in het land en elke keer als we aan het opbouwen zijn, is het een feestje. We doen alles op ons eigen tempo, en hebben vooral veel plezier”, zegt Mensink.
Nog lang niet met pensioen
Met die instelling bouwt Mensink de komende dagen door aan het festival. “Het kan allemaal binnen een dag af te zijn, maar we werken op ons eigen tempo en hebben vooral veel plezier met elkaar.”
Hij hoopt zijn pensioen dan ook nog lang uit te stellen en nog jarenlang aan dit festival te werken. “Ik ben nu 56, maar als het aan mij ligt ga ik nog tientallen jaren door. Het is echt een verslaving, ik geniet er volop van”, glundert de tevreden organisator.
Luister online
