OUDE PEKELA – Nadat Alian Spelde, teamleider Biblionet Groningen de vele aanwezigen gisteren (16 mei) welkom heette, zei wethouder Hemmes van de gemeente Pekela blij te zijn dat ze nu voor de groep laaggeletterden iets kunnen doen. Een steuntje in de rug. Zo’n 2000 Pekelders hebben op enigerlei wijze een taalachterstand. Dat kan niet direct opgelost worden maar hopelijk wel op termijn flink verminderd.

De gemeente heeft fors geïnvesteerd in de bibliotheekvoorzieningen. We vinden dat kinderen goed moeten kunnen lezen. In mijn eigen jeugd, als klein jongetje, werd ik elke avond voorgelezen door mijn vader, hij was straatmaker en had alleen maar lagere school maar kon wel goed lezen, elke avond uit het boek “Boontje het apenmeisje” en dat was een geweldig boek. Hij las ook zijn eigen kinderen voor en nu doet hij dat bij zijn kleinkinderen. Het is gewoon belangrijk dat kinderen weten hoe fantastisch lezen is en daar kunnen hun ouders veel aan doen, aldus Hemmes.  Hij bedankt de prettige samenwerking die dit Taalhuis tot stand heeft gebracht met Biblionet, De Badde, Stichting Lezen en Schrijven en Noorderpoortcollege.

Vervolgens ging Marian Kiewiet, taalhuiscoördinator een interview doen met de taalambassadeur van Pekela Petra Groen. Zij kon niet lezen en schrijven, haar eerste stapjes zette ze op een schooltje  bij dorpsactiveringscentrum  “Over de brug” , daar werd haar de beginselen van rekenen, lezen en schrijven geleerd . In het begin dacht ze dat zij de enigste was uit Pekela later kwamen er anderen bij. Op het Noorderpoortcollege Winschoten kreeg ze de vakken helemaal onder de knie. Daarna heeft ze een sollicitatiebrief geschreven, totaal onverwachts werd ze uitgenodigd voor een gesprek, paniek brak uit hoe moest ze dit doen. Dit werd in het Taalhuis geoefend maar bleef toch een beetje bang vanwege haar Gronings accent. Hoe aangenaam verrast was ze toen bleek dat ze haar graag wilden en maakten een compliment over de manier van haar spreken. Hierdoor nam haar zelfvertrouwen toe. Petra heeft nu een tijdelijk contract bij Hof van Saksen als schoonmaakster.  Nu durft ze ook over haar problemen te praten met de taal en schrijven. Ze hoopt in de toekomst een vast contract te krijgen.

Ze werd bijgestaan door een taalvrijwilligster. Deze vrijwilligster vertelde dat ze het heel belangrijk vindt dat mensen zich goed weten te redden in de maatschappij en het blijkt als je niet kunt lezen, veel dingen niet goed gaan.

Vervolgens reikte wethouder Hemmes aan een groot aantal vrijwilligers certificaten uit. Daarna moest de wethouder zijn handtekening zetten en de banner op hoogte stellen waardoor het Taalhuis Pekela officieel werd geopend.