COLUMN – Hielke Bosch schrijft in zijn column over zijn groeistoornis Achondroplasie, de voor en- nadelen en alles eromheen:
Goed, na een lange tijd van afwezigheid werd het tijd om weer eens een column te schrijven over de wondere wereld van het lage leven in de lage landen. En laten we dan maar van wal steken met een van de grootste ergernissen van kleine mensen. Ik hoor jullie nu denken; aahhh hoge brievenbussen en pinautomaten, of het bijna omver worden gelopen. Nee, er is 1 ding wat nog erger is dan al deze nadelen bij elkaar; namelijk mensen die door hun hurken gaan als ze met je praten. Een rare gewoonte waardoor je eens te meer 2 meter 24 wil zijn.
En het is vast heel aardig bedoeld hoor en met de beste bedoelingen maar 1 tip aan mensen die zich deze gewoonte hebben aangeleerd; NIET DOEN! Ik snap dat je het doet bij kinderen als je ze bijvoorbeeld streng wil toespreken of troosten maar laat het bij iemand die reeds een volwassen leeftijd heeft bereikt lekker achterwege. Het is namelijk ultra gênant als je midden in een volle kroeg staat en degene naast je gaat door z’n hurken om te vragen wat jij wil drinken. Je krijgt de neiging om een glas ranja te vragen, met een rietje uiteraard. Want doordat iemand in die rare houding naar je toe beweegt voel je je meteen 16 jaar jonger. Je voelt automatisch ook alle ogen op je gericht zijn omdat het klein zijn ineens wel heel dichtbij komt (letterlijk).
En nogmaals mensen bedoelen het vast heel aardig enzo maar ik ben alleen klein, verder niets. Niet doof, niet slechtziend of kinds. En denk je ook niet dat ik het na 20 jaar wel gewend ben om naar boven te kijken? Vergeet niet het heeft enkele voordelen dat de meeste hoofden automatisch 40 centimeter bij me vandaan zijn. We hebben allemaal wel een collega met slechte adem die dan dichtbij je staat te praten waardoor je automatisch de mondkapjesregel gaat adoreren. In dat geval is het hartstikke handig dat die adem over je heen zweeft. Of je komt net die kennis tegen die je liever even niet spreekt, super handig in dat geval dat ze gewoon over je heen kijken in de menigte.
Dus aan iedereen die nu denkt; “shit ik doe dat ook”, maak je niet druk je bent de enige niet. Maar volgende keer dat je me tegenkomt blijf lekker op je eigen hoogte. Is makkelijker, beter voor je rug en het ziet er niet uit alsof je midden in een mensenmenigte een grote boodschap zit te doen.
En wil je me ‘op niveau’ spreken, pak een stoel. Dan doe ik dat ook (anders pak ik wel een krukje, heb er genoeg).
Luister online
