RTV1 – Gertjan Kamst schrijft wekelijks over actuele onderwerpen, zaken die hem interesseren in de regio of over dingen die de moeite waard zijn om over te schrijven. Deze week gaat dat over social media.
Met dank aan de reacties heeft mijn column een week geleefd op social media. Mijn verhaal was een eigen ervaring, maar ook een verhaal met meerdere gezichten. Natuurlijk is het als columnist prettig om van je af te schrijven, een verwerking op welk niveau dan ook. Daarnaast kende de boodschap ook een vorm van bewustwording: neem de signalen van je lichaam serieus en luister vooral naar je eigen gevoel. Dat laatste geldt natuurlijk voor zoveel dingen.
Het is een fijne constatering dat social media een betrokken aspect kent. Medeleven, een wens van sterkte of in blijde gevallen een felicitatie. Het is belangrijk dat juist deze positieve beweging een groter podium toebedeelt is dan de negatieve inbreng, de afgunst, het feit dat het gras bij de buren wel eens groener zou kunnen zijn.
In tijden van ramp herkennen we deze positieve beweging gelukkig waarbij social media ook nog eens een groot instrument is voor het verwerken van de boodschap of hetgeen heeft plaatsgevonden. Het meest recente voorbeeld is de verschrikkelijke aardbeving in Turkije en Syrië. Meer dan 28.000 doden heeft deze natuurramp al veroorzaakt op het moment van schrijven. De VN -coördinator heeft al uitgesproken dat hij vreest voor verdubbeling wat op het moment van lezen weleens het geval zou kunnen zijn. Deze ramp leeft in de wereld, mede dankzij social media, gelukkig maar.
Hoe anders was dit in 1999. In augustus van dat jaar vond er ook een aardbeving plaats die nagenoeg dezelfde kracht had als de beving van vorige week. Officieel spreekt men van ruim 17.000 doden als gevolg van de beving toentertijd, officieus zelfs boven de 35.000 doden.
Waar de aardbeving nagenoeg hetzelfde verloop kent is de beleving zoveel anders, mede dankzij social media dus. In minder dan een week tijd hebben we al zoveel gezichten van social media gezien als het gaat om deze ramp. Iedereen heeft de verwoestende beelden op het netvlies staan. Maar ook een belangrijk aspect vanuit dit sociaal medium is hoop.
Hoop krijgt ook een eigen gezicht. Eén van deze gezichten is een Turks meisje van vijf jaar dat samen met haar ouders na 73 uur onder het puin vandaan is gehaald. Gelukkig kent dit gezicht meerdere van dit soort hoopvolle verhalen. Hoop doet leven maar hoop doet ook geven. Inzamelingsacties zijn niet meer weg te denken uit onze samenleving. Los van allerlei kleine acties kent iedereen natuurlijk Giro 555. Eigenlijk weet iedereen waarvoor dit rekeningnummer bedoeld is, dit zit ingesleten.
Inmiddels is er, voordat de grote actie daadwerkelijk is gepland, al miljoenen euro’s opgehaald. Mede dankzij social media. Ook ik heb inmiddels gedoneerd, ik heb nog niet de kracht zelf een actie op poten te zetten anders had ik hier zeker een beweging in gemaakt. Rest mij nog even om van jullie leestijd gebruik te maken. Het gaat met mij inmiddels alweer een stuk beter, boven verwachting zelfs. Ik wil jullie ook enorm bedanken voor de steunbetuigingen die ik kreeg, dankzij social media.
Luister online
