Direct naar de inhoud.

Column Teresa in Stadskanaal: Gebruiksaanwijzing

  • door:
  • op:
Teresa schrijft wekelijk een column voor RTV1. | Foto: Eigen Foto

RTV1- Als het om het gebruik van een gebruiksaanwijzing gaat, zou je 3 typische gebruikers van elkaar kunnen onderscheiden. De gebruiker, de niet- gebruiker en de gebruiker die verkeerd gebruikt.

Tot die laatste categorie behoor ik.

Omdat het inmiddels al juni is, is het weer tijd voor een zwembad. Voorgaande jaren kochten wij altijd een grote opblaasbare, maar deze gaan bij ons maar 1 zomer mee.

Dus zijn we nu voor een upgrade gegaan; een zwembad “op pootjes.”

Tijdens het uitzoeken heb ik natuurlijk wel eerst goed gekeken naar het plaatje: 2 ontspannen ogende volwassenen, elk in een hoek van het zwembad en twee ontiegelijk blij kijkende kinderen. Prima formaat, schatte ik. Zo maak ik wel vaker slimme keuzes, puur op ’t oog.

Tijdens het opzetten van ons nieuwe zwembad had ik prima zonder dit talent gekund. Het zat mij eigenlijk nogal in de weg.

Voor we eraan begonnen, het was rond 9 uur, dronken we nog een kopje koffie in de zon. Mijn zoon en ik zouden deze klus wel even gaan klaren met z’n tweeën.

Ik had namelijk op de 1e pagina van de gebruiksaanwijzing gelezen dat je voor deze klus minimaal(!) 2 personen nodig had.

Op pagina 2 werd het allemaal een stuk ingewikkelder.

Op zich was de tekst vrij helder, maar de bijbehorende illustraties zorgden bij mij al vrij snel voor een kleine kortsluiting.

Waarom zat er in buis A in mijn hand een gaatje en niet in buis A op het plaatje? Moest ik dit gaatje negeren? Ik vroeg het aan mijn zoon. Hij trok z’n schouders op. Ik had ook gelezen dat je met z’n tweeën ongeveer een half uurtje kwijt zou zijn met dit project, dus ik wilde geen tijd verspillen.

We besloten het gaatje te negeren en gingen verder.

Toen wij alle buizen en koppelstukken met elkaar hadden verbonden, bleek dat de hoekstukken ondersteboven zaten.

Zaten wij soms in een aflevering van Stranger Things?

En wat bedoelden ze toch met die mouw openingen? Blijkbaar niet die flapjes op het plaatje die onder het zeil verstopt zaten.

Mijn zoon stond erbij en keek ernaar. Het fijne aan hem is dat hij bekend is met mijn talent. Geduldig wachtte hij af tot ik het heldere moment zou krijgen. En zo geschiedde.

Kalmpjes haalden wij onze creatie uit elkaar om vervolgens nogmaals, en nu echt goed, de gebruiksaanwijzing door te lezen. Anderhalf uur later stond er een subtropisch zwemparadijs.

#trots



-advertenties-

NIJM Webdesign Stadskanaal