Direct naar de inhoud.

Column Teresa in Stadskanaal: Nieuwe aardappels

  • door:
  • op:
Teresa schrijft wekelijks een column voor RTV1. | Foto: Eigen Foto

RTV1- Regelmatig worden er bij mijn schoonfamilie over en weer opmerkingen gemaakt over nieuwe aardappels. En dan vooral wanneer ze er weer zijn. Want dán wordt het smullen geblazen. “Lekker met boterjus!” is steevast de reactie.

Ik had er geen idee van en was ik er al helemaal nooit mee bezig. Maar nieuwe aardappelen lijken méér waarde te hebben dan goud.

Als ware liefdes gaan ze door de maag van mijn man. Daar gaat een lekker groot stuk vlees of vis bij en het liefst bloemkool. Ook met boterjus.

Natuurlijk eet ik ook wel aardappelen, het liefst uit de oven, besprenkelt met olijfolie, zout en een beetje peper.

Mijn moeder was geen ster in het maken van de Hollandse Pot. Wij aten vaker Italiaans. En dan bedoel ik Italiaans zoals Italianen Italiaans eten.

Mijn vader komt uit Calabria waar mijn grootouders een stuk land bezaten. Vers eten dus en vol van smaak.

Ik kan mij de geur van Italië goed voor de geest halen en thuis probeer ik het vaak na te maken met producten van de locale (super) markt. Soms kom ik er heel dichtbij. Die keer op mijn verjaardag dat mijn lasagne zo goed gelukt was, dat mijn vader zei:” net als hoe nonna* het maakte, buonissimo!”

Een groter compliment dat dat bestaat niet.

Maar ik vind koken niet altijd leuk. Vooral niet als ik niks met de ingrediënten heb, of als het gewoon een saai gerecht is.

Dan kook ik op de automatische piloot en liefdeloos. Daar mag dan rustig kritiek op komen. Misschien hoef ik het dan nooit meer te maken. Maar wanneer ik weet dat degene(n) voor wie ik kook, zich verheugd op het menu van de dag, dan trek ik alles uit de keukenkast om er een smakelijke maaltijd van te maken. Het schortje gaat om, de messen worden geslepen en ik ben niet zuinig met de smaakmakers. Niks dan liefde gaat erin.

Zoals mijn man van zijn Hollandse pot en ik van de Italiaanse keuken hou, zo kun je de liefde voor elkaar ook makkelijk in stand houden. Kwestie van de juiste balans. Geven en nemen. En het mag altijd ietsje méér zijn.

Vandaag eten wij nieuwe aardappelen met asperges, ham en een gepocheerd eitje. Mijn man kookt.

Bon Apetito!

* nonna is Italiaans voor oma



-advertenties-

NIJM Webdesign Stadskanaal