DROUWENERZAND – Een grote worm, een kleurenpalet van de natuur of een sculptuur. Bij de vierde editie van Into Nature kom je het allemaal tegen. En volgens de artistiek leider en kunstenaars gaan natuur en kunst hand in hand.
De tweejaarlijkse kunstroute Into Nature is elke keer op een andere plek te zien. Deze editie hebben de organisatoren gekozen voor de gemeente Borger-Odoorn om hun kunstwerken te laten zien.
De route is te wandelen of te fietsen, al moet je als fietser soms afstappen en een stukje lopen. In totaal zijn zeventien kunstwerken van vijftien verschillende kunstenaars in de omgeving van Drouwen opgesteld om te bekijken.
Kunstroute in Natura 2000
Een deel van de route gaat door het Natura 2000-gebied Drouwenerzand. Het gebied kent een overbelasting van stikstof en daarom moeten de organisatoren van Into Nature zich goed aan bepaalde eisen houden bij het organiseren van de kunstroute.
“Er is maar in bescheiden mate iets te zien in dat gebied”, vertelt artistiek leider Hilde de Bruijn. “Er mag geen stikstofuitstoot plaatsvinden. We lossen dat op door met elektrische wagens te werken. Verder doen we alles met de hand. Je mag bijvoorbeeld ook niet de bezoekers dichtbij laten parkeren. Daar moet een bepaalde afstand tussen zitten. Er komen ecologen langs de route kijken of je niet toevallig bij het leefgebied van de levendbarende hagedis of de grote bosmuis zit. Daar houd je allemaal rekening mee.”
Ook wordt er rekening gehouden met de materialen waarmee de kunstenaren in de natuur werken. Zo is een sculptuur dat midden in het Natura 2000-gebied staat gemaakt van zeesediment en beton. “Daar komen geen kwalijke stoffen uit of wat dan ook”, meent De Bruijn.
“En op het stuifzandgedeelte van het Drouwenerzand voelde ik zelf geen behoefte om daar wat neer te zetten wat dan heel dominant aanwezig was. Ik vond dat heel mooi zoals het is”, zegt De Bruijn. “Daar heb ik dan ook gekozen voor een geluidswerk. Dat beluister je met oortjes op terwijl je op een boomstam zit. Dus het enige wat we gedaan hebben is een boomstam neerleggen met een elektrische wagen.”
Verschillende culturen en perspectieven
De verbindende factor tussen de kunstwerken is het thema tijd. “Met name verder en dieper in de tijd kijken, zowel terug als vooruit”, vertelt De Bruijn.
De 29-jarige kunstenares Emii Alrai uit het Verenigd Koninkrijk veel onderzoek gedaan naar de regio Drenthe. Ze is onder andere naar Het Hunebedcentrum in Borger geweest en heeft bij een familie in Bronneger onderzoek gedaan naar wat er eerder in de grond heeft gezeten op die plek.
Haar kunstwerk ‘Drinkers of the wind’ is een sculptuur van hout, staal, hooi, zand, jute en water. Twee weken lang is ze er op locatie mee bezig geweest. Het proces daarvoor duurde ongeveer een jaar. “Het was ongelooflijk uitdagend om te werken met de natuur hier”, vertelt ze over het kunstwerk dat door sommigen bestempeld wordt als walvis of boon. Ze wil dat de kijker met de fantasie erop los kan gaan.
Werk in weer en wind
Onder een partytent was Alrai bezig om het kunstwerk vorm te geven. “Het weer was heel onvoorspelbaar. Dat is iets wat heel interessant was. Er waren momenten dat ik rustig aan het werk was onder de tent en dat er ineens een storm kwam en we moesten stoppen. En wanneer het zonnig was zat ik vol energie en ging ik aan de slag”, vertelt de Britse kunstenares. “Ik vond het heel mooi om de structuur die ik gewend ben vanuit een studiosetting te combineren met het open stellen voor wat de natuur voor je in petto heeft.”
Veel kunstenaars zijn net als Alrai vanuit het buitenland naar Nederland gehaald om een kunstwerk te maken. Zo zijn er dit jaar kunstenaars vanuit Mexico, IJsland en Italië. “De kunstwereld globaliseert net als de rest van de wereld”, vertelt De Bruijn daarover. “We vinden het heel interessant als je een thema belicht om dat ook te doen vanuit verschillende culturen en de verrassende perspectieven die andere mensen weer mee kunnen brengen.”
Verspreide belasting van de natuur
Morgen wordt de kunstroute officieel geopend en vanaf zaterdag is de route te bewandelen of te fietsen door het grote publiek. Bij de afgelopen edities zagen de organisatoren een toename in het aantal bezoekers. Zorgen over te veel belasting van de natuur heeft De Bruijn niet. “Het is geen festival. Tijdens een festival komen er heel veel mensen tegelijk in een keer. Maar Into Nature – Time Horizons duurt drie maanden en in die drie maanden zijn de bezoekersaantallen eigenlijk heel redelijk verspreid. En ook daardoor is het dus niet zo’n probleem.”
Luister online
