STADSKANAAL – Nederland, Duitsland, België en Frankrijk kwamen zaterdag samen op het terrein van SJS in Stadskanaal. En wel voor het Freddie Pranger Memorial; een G-voetbaltoernooi dat is uitgegroeid van 1 team op 1 veld, naar een internationaal gebeuren met honderden spelers met een beperking.
Waar mensen vorig jaar nog met de jassen aan langs het veld stonden, hebben de spelers nu te maken met tropische temperaturen. Overal waar je kijkt staan waterbakken, drinkbekers en zonnebrandflesjes. ‘Ook is er een medisch team paraat, voor de zekerheid’, vertelt coördinator Krijn Verweij. Hij is al sinds jaar en dag een van de drijvende krachten achter het toernooi en heeft het ook flink zien groeien. ‘Maar dit is pas het begin’, zegt hij met enige enthousiasme in zijn stem. ‘We hebben inmiddels al contacten met Zwitserland, Oostenrijk, Denemarken en Engeland. Dus ik verwacht vanuit die hoek volgend jaar ook deelname.’
Grootste voetbaltoernooi
En dat alles met maar één doel: mensen met allerlei soorten beperkingen laten sporten. Niet alleen het Freddie Pranger Memorial, maar de gehandicaptensport in het algemeen begint grotere vormen aan te nemen en wordt ook serieuzer genomen. ‘Ik heb onlangs gehoord dat ze bij de KNVB zeggen dat Stadskanaal het beste en grootste G-voetbaltoernooi van Nederland heeft’, vertelt Verweij trots. ‘Dat hebben we ons maar even op de borst gespeld.’
‘Ze klagen nooit’
Ondertussen wordt er op de velden druk door gevoetbald, ondanks de steeds hoger wordende temperatuur. ‘Deze mensen klagen nooit’, zegt voormalig topatlete Nelli Cooman langs de lijn. Als ambassadeur van de gehandicaptensport geniet ze enorm van zo’n groot G-toernooi. ‘De mensen die aan een G-sport doen denken niet; wat kan ik allemaal niet. Nee, ze denken: wat kan ik allemaal wel. En dat zie je terug in hun fanatisme.’
Geen watjes
Cooman onderbreekt af en toe even, want vele van de G-sporters zijn fan van haar; willen allemaal een praatje en een foto.
Denkt u dat u een inspiratie bent voor deze mensen?
Cooman: ‘Ik hoop het. Maar ik haal in ieder geval inspiratie uit hun. Zij gaan altijd door, wat er ook gebeurt.’
Misschien dat de grote voetballers met de vele miljoenen daar nog iets van kunnen leren?
Cooman: ‘Ik ga even over op de wij-vorm, aangezien ik dat als ambassadeur zo zie. Wij zijn mentaal veel sterker dan sommige voetballers. Wij zijn geen watjes.’
Luister online
