KOPSTUKKEN – In een wereld waarin de meesten van ons de dood vermijden en zich er niet graag mee bezighouden, is er een man die al meer dan twee decennia toegewijd is aan het verzorgen van specialistische zorg voor overledenen.
De eerste indruk van Edwin is er een die moeilijk te vergeten is. Zijn opvallende gele ambulance met “Special Deathcare” op de zijkant trekt onmiddellijk de aandacht. Maar voor Edwin is dit geen marketingstunt; het is zijn mobiele werkplaats. “Het is gewoon een lijkwagen,” legt hij uit in het RTV1 programma 1 op Vrijdag. “Het is mijn rijdende operatiekamer, waar ik reconstructies uitvoer, bloedvervangingen doe en specialistische zorg verleen aan overledenen.”
Tekst gaat verder onder video
Cruciale rol
Deze opvallende ambulance speelt een cruciale rol in zijn werk. Edwin voert reconstructies uit na (zelf)moorden en ongevallen. Hij is ook betrokken bij internationaal transport van overledenen en heeft speciale technieken ontwikkeld om lichamen te behandelen die door bacteriële groei zijn aangetast, waardoor ze niet meer gekoeld hoeven te worden.
Maar waarom is zijn ambulance zo groot en geel? “Het is eigenlijk heel praktisch,” legt Edwin uit. “Ik voer niet alleen behandelingen uit, maar ik transporteer de overledene meestal zittend in plaats van liggend. Dit is comfortabeler en respectvoller. Bovendien maakt de omvang van de ambulance het mogelijk om alle benodigde apparatuur en materialen te dragen.”
Doordrenkt met emotie
Het werk van Edwin gaat echter verder dan alleen het fysieke aspect. Het is doordrenkt met emotie en mededogen. Hij helpt nabestaanden omgaan met het verlies van hun dierbaren en biedt ondersteuning bij het regelen van uitvaarten. Zijn benadering is transparant en empathisch. “Ik overleg altijd met de nabestaanden en bied hen opties die bij hun behoeften en budget passen. Mijn doel is om hen te helpen met een vredig afscheid.”
Internationale rampenteams
Edwin heeft niet alleen nationaal, maar ook internationaal gewerkt. Hij maakte deel uit van rampenteams die uitrukten naar landen als Turkije om te helpen na aardbevingen en andere rampen. Zijn werk is niet zonder risico’s en uitdagingen, maar hij blijft zich inzetten om degenen te helpen die het het hardst nodig hebben.
Boeken
In zijn 22 jaar in dit veeleisende beroep heeft Edwin veel meegemaakt. Zijn ervaringen inspireerden hem om twee boeken te schrijven: “Altijd Werken in Emotie” en “Als de Dood Begint te Ruiken”. In deze boeken deelt hij verhalen uit de praktijk en biedt hij inzichten in zijn werk en de emotionele aspecten ervan.
Luister online
