BORGER – Ieder jaar op 4 februari wordt er stilgestaan bij de impact van kanker. Een ziekte waar één op de twee mensen in Nederland op een zeker moment mee te maken krijgt. Niet alleen als patiënt, maar ook als partner, familielid, collega of als vriend. Ook Marleen Euving herkent de impact van de ziekte.
Marleen Euving uit Borger had een tumor in haar hoofd. Dat ontdekte ze niet direct. Ze had vage klachten, zoals een periode waarin ze alles dubbel zag. Haar oogarts gaf aan dat dit aan een verkeerde bril lag. Even later kreeg ze dezelfde klachten opnieuw.
Stroomschok in gezicht
‘Die klachten kreeg ik aan het begin van de coronatijd’, aldus Euving. ‘Toen kon ik niet terecht bij de dokter omdat zij het te druk hadden met andere patiënten. Onder mijn oog op mijn jukbeen had ik een tinteling zitten en dat stopte maar niet. Uiteindelijk werd dat erger en begon dat zich uit te breiden. Af en toe voelde het zelfs alsof over de helft van mijn gezicht een stroomschok kwam.’
Uiteindelijk was er toch plek voor haar bij de neuroloog. Die dacht eerst dat dit stress was, waardoor ze daarvoor medicatie kreeg. Omdat de medicatie niet werkte, werd besloten dat Euving een MRI-scan zou ondergaan. ‘De volgende dag moest ik gelijk terugkomen en zagen we een grote tumor.’
Corona
De artsen van het ziekenhuis in Assen dachten dat het een goedaardige tumor was, maar toch werd ze doorverwezen naar het UMCG. De artsen in Groningen dachten echter dat het niet goedaardig was. Op 5 augustus kwam na verschillende scans en onderzoeken naar voren dat de tumor in haar hoofd kwaadaardig was. ‘Ze hebben een operatie ingepland in november, maar de middag voor de operatie kwam mijn moeder langs. Ze bleek op dat moment corona te hebben. Daardoor werd ik niet geopereerd, omdat de kans aanwezig was dat ik ook corona zou hebben.’
(Tekst gaat verder onder foto)
Op 20 december ging de operatie wel door. ‘Ik ging erg fit de operatie in en mocht uiteindelijk voor Kerstavond weer naar huis. Het herstel ging erg goed. In het begin ben je doodmoe, maar ik begon snel op te krabbelen.’
Wachten op de uitslag
Op dat moment was ze nog in afwachting van de echte uitslag van de tumor. In januari werd ze op de hoogte gebracht van de uitslag. De tumor bleek kwaadaardig te zijn. Volgens de doktoren had die er waarschijnlijk al tien jaar gezeten. De tumor was zo groot als een pingpongbal.
Euving moest 35 keer bestraald worden bij het UMCG. ‘Dat was een zwaar traject. In de laatste week van de bestralingen bleek dat ik ook nog een traject in moest voor baarmoederhalskanker. De doktoren hebben cellen weggehaald, zodat die niet meer konden groeien als kanker.’
Zwanger
Ondertussen gaat het weer goed met de Borgerse en is ze zelfs zwanger. ‘Het was een klap. Mijn tumor is grotendeels weggehaald, maar in je hoofd kun je niet ruim wegsnijden, dus er zit nog wel wat. Daarom moet ik ook elk half jaar op controle komen om te kijken of het niet verder groeit. De kans is redelijk aanwezig dat het nog kan groeien. Dat is een zekerheid waarmee je moet leren leven. Ook nu met de zwangerschap.’
Advies
Euving wil meegeven dat je klachten serieus moet nemen. ‘Laat het niet te snel afwimpelen door een dokter. Doe ook mee met bevolkingsonderzoeken om dingen te voorkomen. Dat scheelt zoveel. Maar wees vooral bewust dat er zomaar iets met je kan gebeuren. Je weet niet hoe gezond je bent. Haal alles uit het leven, en dat besef je helaas meer door zo’n vervelend iets.’
Luister online
