STADSKANAAL – Exact twee jaar geleden gebeurde wat niemand in de 21ste eeuw in Europa voor mogelijk hield: Rusland viel Oekraïne binnen. Het zorgde voor een langslepende oorlog en vele vluchtelingen. Onder hen Maksym Denin, hij woont al 1,5 jaar in Nederland. Om precies te zijn in Stadskanaal. Hij probeert iedere dag zowel de Nederlanders als Oekraïners te helpen.
Denin komt uit de Donetsk-regio in het oosten van Oekraïne, de plaats waar Rusland het land binnenviel. ‘Op dat moment was ik voor een teambuilding met mijn werk in het westen van het land’, vertelt hij er zelf over in de bibliotheek van Stadskanaal. ‘We werden om 5 uur ’s ochtends wakker en hoorden over de bombardementen thuis. We zijn toen gelijk teruggereisd en hebben onze familie meegenomen naar de veiligheid van het westen van Oekraïne.’
Totale verrassing
Voor zowel Denin als de andere mensen in de regio kwam de inval als een totale verrassing. ‘Vlak voor de oorlog heb ik nog gezegd: alles komt goed. Dit is de 21ste eeuw, er gaat echt niets gebeuren.’ Maar het onwaarschijnlijke gebeurde toch. Denin had door de oorlog geen werk meer en besloot dat hij zijn familie het beste kon helpen door te vluchten naar een ander land, ergens waar hij hen financieel en materieel kon ondersteunen. Daarom vloog hij naar Amsterdam. Vanuit daar werd hij door het Rode Kruis doorgestuurd naar Stadskanaal. Hij verbleef in een van de containerwoningen aan de rand van het dorp. Met het geld dat hij hier ontvangt koopt hij samen met lotgenoten voedsel en helmen, die ze naar Oekraïne sturen. Daarnaast zamelen ze ook geld in voor onder meer drones, die het leger kunnen helpen.
Terug naar Oekraïne?
Als hij gevraagd wordt naar zijn eigen toekomst zegt Denin het liefste terug te willen naar Oekraïne, maar realistisch gezien ziet hij dat niet snel gebeuren. Hij heeft in het land namelijk helemaal niets meer. ‘Natuurlijk wil ik terug naar Oekraïne, dan zie ik mijn familie en vrienden weer. Maar ik denk dat dat niet snel zal gebeuren. Het is moeilijk te begrijpen voor jezelf, maar je moet nou eenmaal iets met die situatie.’
Daarom is hij ook vaak in de bibliotheek van Stadskanaal te vinden; om Nederlands te leren. ‘Ik ben daar nu druk mee bezig. Juist omdat er nu meer zekerheid is dat ik hier voorlopig kan blijven. In het begin is dat lastig. Je gaat geen taal leren van een land waarbij je niet weet of je überhaupt wel kan blijven.’
Wanneer hij de vraag krijgt over de toekomst van Oekraïne is Denin even stil. ‘Kijk, de economie is heel slecht’, zegt hij. ‘Zonder hulp van de VS en Europa gaat het niet best aflopen. Als de oorlog ooit ten einde komt, dan gaat het nog jaren duren voordat Oekraïne alles weer op de rails heeft. Al het geld gaat nu naar de oorlog.’
‘Inner power daalt’
Zelf kent hij ook mensen die in het leger van Oekraïne dienen. Hij ziet hoe de situatie in zijn thuisland is vastgelopen. Er is een patstelling ontstaan tussen de Russen en Oekraïners, waarbij beide kanten nauwelijks meters opschieten. ‘In het eerste halfjaar hadden we echt het gevoel dat we de oorlog konden winnen. Maar nu kunnen we bijna niks meer’, concludeert Denin. En dat doet volgens hem iets met de moraal binnen het leger. ‘Ze hebben iedere dag bloed gezien en vrienden voor hun ogen hebben zien sterven. Dat alles bij elkaar kan zorgen voor mentale problemen. De ‘inner power’ daalt dagelijks. Het is zwaar om te zeggen, maar helaas waar.’
Vrijwilligerswerk
In Nederland zit Denin zelf in ieder geval niet stil. Hij probeert zo snel mogelijk Nederlands te leren en doet ook aan vrijwilligerswerk. Onder meer bij voetbalclub SJS: ‘Ik geef voetbaltrainingen voor de mensen met een beperking’, vertelt hij enthousiast. ‘Zo hoop ik impact te maken voor mensen in Nederland. Ik hoop een toevoeging te zijn voor het land.’
Luister online
