GRONINGEN/STADSKANAAL – Twee jaar geleden vluchtte Maksym Denin vanuit het oosten van Oekraïne naar Nederland, weg van de oorlog. Eenmaal aangekomen in Stadskanaal wilde hij zijn thuisland blijven helpen, maar ook een bijdrage leveren aan het land dat hem een nieuw thuis gaf. Die combinatie heeft hij inmiddels gevonden in Groningen, waar hij met een speciaal team gevluchte landgenoten begeleidt.
Tussen de drukte en bouwpuin op het Stationsplein van de stad Groningen staat Maksym Denin voor het gebouw waar hij tegenwoordig werkt. Binnen, achter een doolhof van liften en deuren, heeft hij zijn kantoor. Het is het Groninger zenuwcentrum van de stichting ‘Work for Ukraïne’, dat in heel Nederland actief is.
‘Samen met een collega coördineren wij de hulp en begeleiding aan Oekraïners in Nederland’, legt Denin uit. ‘Dat betekent dat ik het contact onderhoud met de mensen hier op kantoor, maar ook met de hulpverleners in het veld. In elke Groninger gemeente hebben we een locatie waar zij actief zijn.’ Een paar maanden geleden kreeg hij de vacature onder ogen en besloot direct te solliciteren.
Expertise
Dat Denin het druk heeft, blijkt wel wanneer hij na een paar minuten al gevraagd wordt om een collega te helpen. Terwijl hij zijn kantoor uitloopt, komt de directeur en mede-oprichter van Work for Ukraine, Gerhard Dekker, binnen.
‘We kregen veel sollicitaties binnen voor de vacature, maar Maksym en zijn collega Yanina staken er met kop en schouders bovenuit’, vertelt hij enthousiast. ‘Maksym heeft focus voor de juiste dingen en brengt een grote expertise mee. Zo was hij eerder logistiek assistent bij de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties.
Hulp in het westen en Oekraïne
Dekker: ‘Dat sluit precies aan bij onze denkwijze, namelijk: capaciteiten verdwijnen niet bij landsgrenzen.’ Dekker wil met zijn organisatie aan de ene kant Oekraïense professionals actief houden in hun vak, en aan de andere kant de vluchtelingen zowel professionele als mentale hulp bieden. ‘Mensen uit Oekraïne komen uit een oorlogsgebied en nemen dus een grote psychosociale uitdaging met zich mee,’ legt Dekker uit. ‘Samen met Praktijk Stoutjesdijk bieden wij hulp aan gemeenten op dat gebied.’
Voor deze hulp wordt een speciale methode gehanteerd die zich richt op het welzijn van de gevluchte mensen, zowel bij volwassenen als kinderen en jongeren. Deze methode is ontwikkeld door de VU en War Child, en Dekker legt uit dat er een speciale reden is om deze te gebruiken.
‘De methode wordt niet alleen in het westen toegepast, maar ook in Oekraïne zelf. Dus mochten mensen terugkeren naar hun thuisland, dan kan de hulp daar worden voortgezet.’
‘Geen stip aan de horizon’
Dan komt Denin, na een aantal telefoontjes weer terug op het kantoor. Het is voor hem een dagelijks gegeven om na de ochtendvergadering vooral veel te bellen en overleggen met alle begeleiders in het veld. Daarnaast coördineert hij alles op het kantoor in Groningen, waar hij in een mix van Oekraïens, Engels en een beetje Nederlands communiceert. Dat hij en zijn collega’s zelf Oekraïens zijn, is volgens Denin zowel een voordeel als een nadeel.
‘We weten hier maar al te goed wat de mensen doormaken, wij hebben in hetzelfde schuitje gezeten’, legt hij uit. ‘Maar dat maakt het soms ook moeilijk. We kennen de problemen, maar kunnen het soms niet oplossen. Dat kan het zo af en toe frustrerend maken.’
Extra frusterend voor Denin en zijn team is het feit dat de oorlog in hun thuisland alsmaar doorsleept, zonder einde in zicht. ‘We hebben geen stip aan de horizon’, constateert Denin. ‘Wij plannen in ons werk ook nooit verder dan 2 maanden, simpelweg omdat we niet weten wat er gaat gebeuren in Oekraïne.’
Voor Denin, die inmiddels al twee jaar in Stadskanaal woont, is het doel echter onveranderd en helder: ‘Zoveel mogelijk betekenen voor onze landgenoten. Dat is onze missie en die willen we verwezenlijken.’
Luister online
