Indrukwekkende herdenkingsbijeenkomst Bé Wever

 

VEENDAM – Vrijdagmiddag hebben in vanBeresteyn zo’n 450 mensen in vanBeresteyn afscheid genomen van Bé Wever. In de theaterzaal stond de kist opgesteld. De zaal, die plaats biedt aan 300 bezoekers, was nagenoeg vol.

In de foyer hebben 150 mensen de plechtigheid op een groot scherm gevolgd. Bé Wever is op 67 jarige leeftijd tijdens een ziekenhuisbed van 6 weken aan kanker overleden. Wever heeft als de grote initiator en organisator vele honderden concerten en optredens in Veendam georganiseerd. De eerste keer was in het toenmalige Veenlust theater, met Long Tall Ernie and the Shakers. En daar zou het niet bij blijven.

Zangeres Irene Wilkens kon door emotie het slot van het nummer dat ze voor Bé zong niet afmaken. Ze kreeg een daverend applaus vanuit de zaal. Het maakte het ook mooi en puur. Zangeres Marianne van der Velde ondersteunde haar. Zij werden begeleid door gitarist Evert Erents, gitarist Bé Brakke en toetsenist Chris Kleine. Het was een waardig afscheid met kippenvel momenten. Zanger/gitarist Bert Hadders heeft fantastisch gesproken, het paste bij Bé. Hoewel Bé er een hekel aan had om zelf in de belangstelling te staan. Na afloop van de plechtigheid werd de kist door negen leden van Bogdike naar buiten gedragen voor de crematie in Winschoten.

Herinneringen

Zanger/gitarist Everhard Sprik was geroerd, het was een heel indrukwekkende plechtigheid. Hij was er nog emotioneel van. Het was Bé-waardig. Een volle zaal en prachtige optredens van de artiesten. Everhard presenteert de festivals van Bogdike en hij noemde Bé ook wel eens even. Maar dat was niets voor hem, en zeker niet op het podium. Bé zat liever achteraf ergens en wilde graag dat de muzikanten hun ding konden doen. Zijn onvoorwaardelijke steun aan de muzikanten was heel kenmerkend voor Bé. Als hij een idee in zijn hoofd had was hij daar heel moeilijk van af te praten. Het botste wel eens, maar zijn stijfkoppigheid heeft er wel voor gezorgd dat hij mooie dingen heeft verwezenlijkt. Bé was ook zeer gedreven. In zes jaar tijd heeft hij met de stichting Bogdike ontzettend veel op poten weten te zetten. The Night of the Guitars is met het publiek van 70 naar 800 man gegaan. De zomereditie kreeg 2000 bezoekers. Alle evenementen door Bogdike georganiseerd zijn door Bé Wever bedacht. Dat is eigenlijk ongekend.

Bogdike

Nu is het de vraag hoe het verder moet. De stichting Bogdike is bezig om weer een bestuur te vormen. Er moet nu gewerkt worden aan de programmering zonder Bé Wever. Voor 2017 is het programma al grotendeels klaar. Het boeken van de artiesten is allemaal door Bé gedaan. Daar moet de komende weken aan gewerkt worden. De afgelopen weken hebben de mensen van Bogdike voornamelijk de uitvaart van Bé geregeld. Hij had verder geen familie, zijn familie was Bogdike. Op de eerste vier rijen zaten behalve de vrijwilligers van Bogdike ook mensen uit de muziekwereld.

Voor de mensen van Bogdike is het ook alsof ze een familielid hebben verloren. In de muziekscène in Veendam hebben de muzikanten door 90% van zijn inzet elkaar leren kennen. Ze wisten wel van elkaars bestaan, maar het was Bé die de muzikanten bij elkaar heeft gebracht. En dan met name door The Night of the Guitars, waar contacten en vriendschappen uit zijn ontstaan, het was heel bijzonder. Wijlen Joop Rengers was ook zo iemand.

Zanger Everhard Sprik kende Bé al vanaf zijn vijftiende van het stappen. Hij trof Bé bij Padtje, café ’t Aaierdoppie en in café ’t Veendammertje. Daar werd met collega muzikanten samen muziek gemaakt en werd ook de Sixties er bij betrokken. Bé had zelf de gelegenheden waar het plaats kon vinden. Everhard heeft in de band dr Blow gespeeld, met de laatste 12 jaar voor de Night of the Guitars. Bé heeft er voor gezorgd dat er reuring kwam in Veendam.

Bogdike vrijwilliger Henk Koning is geluidstechnicus. Het is veel werk, maar ook heel leuk om er bij te zijn. Hij leerde Bé op zijn zestiende kennen. Koning heeft in de band Double King Band gespeeld, samen met zijn zus Anke. Tijdens de optredens in de leegstaande panden ging Bé per fiets de podiums langs en hield alles goed in de gaten. Het muziekgebeuren begon steeds meer te groeien. Op het Museumplein trekt het zo’n 2000 muziekliefhebbers uit de wijde regio aan tot uit de stad Groningen.

Bert Bos was als vrijwilliger van Bogdike een van de vele chauffeurs van Bé, en heeft bijna dagelijks met hem opgetrokken. Bé wees eens op een bijzondere manier een chauffeur aan. Er was ergens iets en Bé vertelde dat ze er ook heen moesten. Op de vraag wie er dan rijdt was het antwoord van Bé, doe. In het voorjaar wordt de rondegang langs sponsoren gedaan. Een ritueel dat binnenkort ook weer begint, maar zonder Bé.

Zanger/gitarist Gerry Wolthof heeft Bé leren kennen toen hij in 1974 voor het eerst in Padtje kwam, waar Bé achter de bar stond. Gerry was thuis wel wat met muziek bezig, maar speelde nog niet in een band. Dat begon in 1979. Hij speelde in meerdere bands, waarvan Still Going West en de tributeband The Neil Young Mirror Band de bekendste zijn. Met deze bands heeft Gerry 3 cd’s gemaakt, en treedt door het hele land op. Wat hem zo opviel was de muziek die Bé daar draaide, het sprak hem enorm aan. Bé kon zelf geen instrument bespelen, hoewel zijn vader in een orkest heeft gespeeld. Gerry speelde muziek van Neil Young, waar Bé een liefhebber van was. Bé had al zoveel contacten opgedaan en was halverwege de jaren 80 wat optredens voor Gerry gaan regelen, ook meteen al buiten Veendam. Voor het plaatselijke muziektalent heeft Bé zich geweldig ingezet. Niet alleen liet hij ze in Veendam optreden, maar ook in de rest van het land. Jarenlang is Wever met zanger/gitarist Gerry Wolthof langs vele podia getrokken.

Veelzijdig

Naast de kroeg en de muziek was Bé ook met andere dingen bezig. Bé was behoorlijk veelzijdig. Hij had een zeefdrukkerij. En ongeveer een jaar lang een platenzaakje, Tokophone aan het Oosterdiep. Met een heel knus barretje waaraan met een kopje koffie, thee of frisdrank elpees beluisterd kon worden. Overal waar Bé was, was ook muziek en veel sfeer. Hij wilde de muzikanten met elkaar in contact brengen en samen laten spelen in een artiestencafé, hij vond het maar niks dat ze elkaar niet echt kenden. Bé zelf kon de artiesten wel allemaal. Van het artiestencafé is de Night of the Guitars voortgekomen. Dat begon in 2005 als een Nieuwjaarsborrel in Café Jansen en Jansen met 10 muzikanten voor 80 man publiek. Een jaar later was het voor 250 bezoekers en was de kroeg te klein. Het derde jaar kon men terecht bij Boelens in Wildervank met 500 bezoekers. Na het faillissement van Boelens was men naar Parkzicht uitgeweken. Daar is de Night sinds 5 jaar met 800 bezoekers en 20 muzikanten steevast uitverkocht.

De muzikanten spelen steeds in wisselende samenstelling met elkaar. Iedereen brengt twee favoriete nummers in waarop gerepeteerd wordt. Zo worden er door muzikanten ook andere muziekstijlen gespeeld. Het is elkaar ook uitdagen, en om andere dingen te doen dan normaal. Het is ook een spannend iets. Het geeft een geweldig gevoel om als muzikant dit voor zo’n grote zaal met elkaar te gaan doen. En als ook het publiek enthousiast is, is dat overweldigend. En er groeien vriendschappen naar elkaar toe. De muzikanten kenden elkaar wel, maar hebben elkaar beter leren kennen. En in de loop der jaren is het een hechte groep geworden. Tijdens de plechtigheid bleek ook wel hoe hecht de groep is. Ook Gerry was zichtbaar geëmotioneerd.

Gitarist Bé Brakke is er trots op dat hij Bé heeft leren kennen. Hij heeft van Bé een podium gekregen. Hij had dat eerder ook wel al gehad, maar nu met veel meer muzikanten die hij daardoor heeft leren kennen. Door Bé zijn initiatief is er in Veendam iets unieks ontstaan. En door wat hij allemaal heeft bedacht. De Herman Brood Tribute band ‘Sprits’, het SOS Abba coverband en No Soprano zijn bands die uit zijn brein zijn voort voortgekomen. En dit is nog maar een korte opsomming. De Pink Floyd tributeband Quiet Desperation was ook door Bé Wever geïnitieerd. Bé Brakke heeft hem 47 jaar gekend, al vanaf zijn veertiende. Bé was toen voorzitter van Pluto, het latere Bogdike Barrelhouse waaruit Bogdike is ontstaan. Met ook het cultuur en theater gebeuren erbij. Bé wever was een heel creatieve denker. En had ook telkens weer iets nieuws. Hij hield nooit op.

Een nieuw te vormen bestuur en de vrijwilligers van Bogdike willen in de geest van Bé Wever doorgaan. Zoals Bé zou hebben gewild.

[ ingezonden / F: Henk Drenth / RTV1  ]