Kleine column: WMO op de rem!

COLUMN: Hielke Bosch schrijft wekelijks een column over zijn beperking Achondroplasie (groeistoornis) en alles daar omheen.

Deze column is wekelijks te horen bij het radioprogramma 1 op zaterdag en hier te lezen:

Ik vraag me soms af of ik nog wel genoeg onderwerpen voor mijn columns kan verzinnen, maar ik hoef maar 1 keer de krant open te slaan en daar staat weer een bericht wat bij mij het bloed onder de nagels vandaag haalt. 

Deze week meldde Dagblad van het Noorden dat gehandicapten in de gemeente Groningen binnenkort meer moeten betalen voor hun deeltaxi (Wmo-vervoer) maar ze mogen minder kilometers maken, dat krijg je toch niet verzonnen?! En dan krijgen mensen die hier gebruik van maken ook nog te horen; ‘U reist teveel’, het is toch ongeloofelijk. Zeggen ze dat ook tegen mensen die wel gewoon hun auto kunnen gebruiken om van A naar B te rijden?

De gemeente Groningen wil de tarieven voor het Wmo-vervoer fors omhoog gooien en tegelijk de kilometers beperken om zo de regelingen voor de oude gemeenten Groningen, Haren en Ten Boer gelijk te trekken en tegelijk ook maar even 225.000 euro te bezuinigen. 

En ja hoor daar is dat woord ‘bezuinigen’ weer, er moet geld worden bespaart en ja dat maar over de hoofden van deze mensen die afhankelijk zijn van het Wmo vervoer. Misschien beseffen de mensen van de gemeente Groningen dit niet, in hun kantoortjes terwijl hun hybride BMW in de parkeergarage staat op te laden, maar  mensen die van het Wmo-vervoer gebruik maken, kunnen niet anders. Zij hebben de luxe van een auto vaak niet. Het is voor hun de manier om zich te verplaatsen en mee te kunnen blijven doen in de samenleving.

Het is toch een gotspe dat de politiek de mond vol heeft over dat gehandicapten zoveel mogelijk mee moeten doen en niet achter de geraniums moeten zitten maar ondertussen worden er door gemeenten wel deze weerzinwekkende besluiten genomen. Mensen hebben al de grootste moeite om mee te draaien in hun beperkte ruimte en dan lijkt het de gemeente Groningen een goed idee om die laatste mogelijkheid ook nog maar even in te perken. Ja joh is toch makkelijk even een beslissing, handtekening en heerlijk 225.000 euro bespaart. Daar kun je mee aan komen op de nieuwjaarsreceptie. Maar terwijl zij daar heerlijk aan een wijntje zitten en bespreken waar ze dit jaar nog meer op kunnen bezuinigen zitten de gedupeerden van dit idiote plan thuis.